TH Darimi

ഇഅ്ജാസ് ടി എച്ച് ദാരിമി



ഇസ്ലാമിലെ അനന്തരാവകാശ ചർച്ചകളിലേക്ക് വരുമ്പോൾ ഇസ്ലാം വിരോധികൾ ഉന്നയിക്കുന്ന ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട ഉപക്ഷേപം ഇസ്ലാം സമത്വവും സ്നേഹവും കാരുണ്യവും എല്ലാം പഠിപ്പിക്കുമ്പോഴും അനന്തരാവകാശത്തിൽ ആണിന് പകുതി മാത്രമേ പെണ്ണിന് നൽകുന്നുള്ളൂ എന്നായിരിക്കും. അതിന് അവർ പരിശുദ്ധ ഖുർആനിലെ അന്നിസാഅ് അധ്യായത്തിലെ പതിനൊന്നാമത്തെ ആയത്തിന്റെ ആദ്യ ഭാഗത്തെ ഒരു വാചകം അവർ വലിയ വായിൽ എടുത്ത് ഉപയോഗിക്കുകയും ചെയ്യും. 'ആണിന്നു രണ്ടു പെണ്ണിന്റെയത്ര വിഹിതമുണ്ട്' എന്ന ഭാഗം. ഇത് ഒരു വ്യവസ്ഥിതിയുടെ ഭാഗമായ പരാമർശം ആണല്ലോ, ആ നിലക്ക് ആ വ്യവസ്ഥിതി ഈ വിഷയത്തിൽ പരിപൂർണ്ണമായി പുലർത്തുന്ന കാഴ്ചപ്പാട് എന്തായിരിക്കും എന്നു പരിശോധിക്കാൻ ഈ അന്ധവിരോധികൾ ഒരിക്കലും തയ്യാറാവാറില്ല. ഇസ്ലാം ആണിന്റെയും പെണ്ണിന്റെയും ലിംഗം മാത്രം പരിഗണിച്ചു കൊണ്ടാണോ അനന്തരാവകാശത്തെ സമീപിക്കുന്നത് എന്നൊന്ന് പരിശോധിക്കാനെങ്കിലും അവർ മനസ്സുവെക്കുകയില്ല. ഏറ്റവും കുറഞ്ഞത് പ്രസ്തുത വചനം പരാമർശിക്കപ്പെട്ട ആയത്തിന്റെ മുഴുവൻ ഭാഗവും എങ്കിലും ഒരിക്കൽ വായിക്കുകയോ കേൾക്കുകയോ ചെയ്യുവാൻ അവർ തയ്യാറാവുകയില്ല. ഇതേതെങ്കിലും ഒന്നിന് തയ്യാറാക്കുന്ന ഏതൊരു മനുഷ്യനും തലകുലുക്കി സമ്മതിച്ചുതരുന്ന വിധത്തിൽ തികച്ചും അന്യൂനമാണ് ഇസ്ലാമിന്റെ അനന്തരാവകാശ നിയമം. ബുദ്ധിയെയും ചിന്തയെയും തദനുസൃതമായ യുക്തിയെയും മുന്നിൽ വെച്ചുകൊണ്ട് സംസാരിക്കുവാനും സംവദിക്കുവാനും തയ്യാറാകുന്ന ഒരാൾക്കും ഇങ്ങനെ വാദിക്കാൻ കഴിയില്ല എന്നതാണ് സത്യം. ഈ വിഷയത്തിലെ ഇസ്ലാമിൻ്റെ നിലപാട് വളരെ സരളവും സുവ്യക്തവും ആണ്. അതു മനസ്സിലാക്കുവാൻ ആദ്യം ചില ആമുഖങ്ങൾ പറയേണ്ടതും ഗ്രഹിക്കേണ്ടത് ഉണ്ട്.

ഒന്നാമതായി, സ്ത്രീക്ക് സമ്പത്ത് സമ്പാദിക്കുവാനും സമ്പാദിക്കുന്നത് സമ്പാദ്യമായി സൂക്ഷിക്കുവാനും അതിൽ അനുവദനീയമായ എല്ലാ ക്രയവിക്രയങ്ങളും സ്വന്തമായി തന്നെ നടത്തുവാനും ഇസ്ലാം അനുവാദം നൽകുന്നുണ്ട്. അവളുടെ സ്വകാര്യ സ്വത്തിൽ അവളുടെ ജീവിതകാലത്ത് സ്വന്തം മാതാപിതാക്കൾക്കോ ഭർത്താവിനോ മക്കൾക്കോ ഒന്നും ഒരു അവകാശവും പങ്കാളിത്തവും ഇല്ല. അവൾ തികച്ചും സാമ്പത്തിക സ്വാതന്ത്ര്യം ഉള്ളവളാണ്. രണ്ടാമതായി, കുടുംബത്തിലെ കുടുംബിനി എന്ന പ്രധാന റോൾ ആണ് അവൾ വഹിക്കുന്നത് എങ്കിലും കുടുംബത്തിൻ്റെ ചിലവും ബാധ്യതയും ഒരിക്കലും ഒരല്പം പോലും സ്ത്രീയെ ഇസ്ലാം ഏൽപ്പിക്കുന്നില്ല. എല്ലാ ബാധ്യതകളും അവളെ സംരക്ഷിക്കേണ്ട പുരുഷന് മാത്രമാണ്. സന്താനങ്ങളുടെയോ മാതാപിതാക്കളുടെയോ സംരക്ഷണത്തിനുള്ള ഉത്തരവാദിത്വം പോലും സ്ത്രീയുടെ ബാധ്യതയായി വരുന്നില്ല. അവൾക്ക് അവൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് പോലെ അവളുടെ സ്വത്ത് ചിലവഴിക്കുവാനും അനുഭവിക്കുവാനും എല്ലാം സ്വാതന്ത്ര്യവും അനുവാദവും ഇസ്ലാം നൽകുന്നുണ്ടെങ്കിൽ സാമ്പത്തികമായ ഒരു കാര്യവും അവളുടെ തലയിൽ ബാധ്യതയായി വെച്ചു കൊടുക്കുന്നില്ല. മൂന്നാമതായി, അവളുടെ വിവാഹ കാര്യത്തിൽ അവൾക്ക് അല്ലെങ്കിൽ അവളുടെ ഭാഗത്ത് ഒരുതരത്തിലുള്ള സാമ്പത്തിക ചിലവും ഇസ്ലാം ഏർപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ല അവൾക്ക് വേണ്ട വസ്ത്രം വിവാഹം ചെയ്യാൻ പോകുന്ന വരാനാണ് നൽകേണ്ടത് അവൾക്ക് സംതൃപ്തിയും സമ്മതവും രേഖപ്പെടുത്താൻ കഴിയുന്ന അത്ര മൂല്യമുള്ള മഹർ അവനാണ് നൽകേണ്ടത്. നിക്കാഹ് കഴിയുകയും ലൈംഗിക ബന്ധം പുലർത്താൻ തുടങ്ങുകയും ചെയ്താൽ പിന്നെ അവളുടെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ഭർത്താവാണ് ചെയ്തു കൊടുക്കേണ്ടത് എന്ന് ഇസ്ലാമിക കർമശാസ്ത്രം പറയുന്നു. ഈ ചെലവുകളുടെ കാര്യത്തിൽ ഇസ്ലാമിക കർമ്മശാസ്ത്രം വലിയ ജാഗ്രതയാണ് പുലർത്തുന്നത്.

രോഗം മൂലം ഭാര്യ സംയോഗത്തിനു അശക്തയാണെങ്കിൽ പോലും ഭർത്താവ് അവൾക്ക് ചെലവു കൊടുക്കൽ നിർബന്ധമാണ് (ഇആനത്ത്: 4/60). കാരണം അവൻ അവളെ അനുഭവിക്കുന്നുണ്ട്. അതിനു പകരമാണ് ഈ ബാധ്യത അവന് വരുന്നത്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ അവൾ ഭർത്താവിനോടു പിണങ്ങിയാൽ ചെലവു നൽകൽ ഭർത്താവിനു നിർബന്ധമില്ല (ഇആനത്ത്: 4/62, തുഹ്ഫ: 8/325). പിണങ്ങുന്നതോടെ നേരത്തെ പറഞ്ഞ സുഖം അനുഭവിക്കാനുള്ള അവസരവും ത്വരയും കൊട്ടിയടക്കപ്പെടുകയാണ്. അതാണ് അതിന് കാരണം. അതേസമയം അത്തരം വേർപാടലുകളിൽ ചെറിയ ഒരു പഴുതെങ്കിലും അവശേഷിക്കുന്നുണ്ട് എങ്കിൽ അതിനെ ഇസ്ലാം പരിഗണിക്കുന്നുണ്ട്. അതുകൊണ്ടാണ് മടക്കിയെടുക്കാവുന്ന വിധത്തിൽ ത്വലാഖ് ചൊല്ലപ്പെട്ടവൾക്കു ചെലവ് നൽകൽ നിർബന്ധമാണ് എന്നു പറയുന്നത്. ഇവിടെ അവനും അവളുമായിട്ടുള്ള ബന്ധം പാടേ അറ്റുപോവാതെ നിലനിൽക്കുന്നുണ്ടെന്നതും മടക്കിയെടുത്ത് അവളുമായി സുഖമനുഭവിക്കാൻ അവനു കഴിയുമെന്നതുമാണ് കാരണം. ഇത് പിണക്കം കലരാത്ത താൽക്കാലിക വേർപാടിന്റെ കാര്യത്തിൽ മാത്രമാണ് എന്നുണ്ട്. (ഇആനത്ത്: 4/62). അവൾക്കു വേണ്ട ഭക്ഷണം, അതിനു വേണ്ട കൂട്ടാൻ, മാംസം, വസ്ത്രം, വിരിപ്പ്, പുതപ്പ്, ഭക്ഷണ സാമഗ്രികൾ, ശുദ്ധീകരണ സാമഗ്രികൾ, വീട്, പരിചാരി എന്നിങ്ങനെ പത്തു കാര്യങ്ങളാണ് ഭർത്താവ് ഭാര്യക്ക് ഒരുക്കി കൊടുക്കേണ്ടത് (തുഹ്ഫ : 8/306-311). അവൾ താമസിക്കുന്ന നാട്ടിലെ മികച്ച ഭക്ഷ്യ ധാന്യത്തിൽ നിന്നു ദരിദ്രൻ പ്രതിദിനം ഒരു മുദ്ദും (800 മി.ലിറ്റർ) ധനികൻ രണ്ടു മുദ്ദും ഇടത്തരക്കാർ ഒന്നര മുദ്ദും കൊടുക്കൽ നിർബന്ധമാണ് എന്നാണ് ഫിഖ്ഹിന്റെ വിശദീകരണം. ഓരോ ദിവസവും പ്രഭാതമാകുന്നതോടുകൂടി മാത്രമേ ചെലവു നിർബന്ധമാകൂ. അവളും ഭർത്താവും ഒന്നിച്ച് പരസ്പര പൊരുത്തത്തോടെയും ഇഷ്ടത്തോടെയും ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്ന പതിവാണ് എങ്കിൽ അത് മതി. പ്രത്യേകമായി ഒന്നും അളന്നു നൽകേണ്ടതൊന്നുമില്ല. അത്തരം സാഹചര്യങ്ങളിൽ അളന്നു നൽകുന്ന രീതി പലപ്പോഴും വിപരീത ഫലമാണ് ഉളവാക്കുക. ധനസ്ഥിതിയനുസരിച്ച് നാട്ടുനടപ്പു പ്രകാരം മാംസം വാങ്ങിക്കൊടുക്കലും നിർബന്ധമാണ്. ഉപ്പ്, വിറക്, കുടിവെള്ളം എന്നിവയും കൊടുക്കൽ നിർബന്ധമാണ്. ഭക്ഷണം പാകം ചെയ്യാനും വിളമ്പിത്തിന്നാനും ഒഴിച്ചു കുടിക്കാനുമുള്ള ഉപകരണങ്ങളും കൊടുക്കൽ നിർബന്ധമാണ് എന്നെല്ലാം ഇസ്ലാമിക കർമ്മശാസ്ത്രം വിശദമായി തന്നെ ഈ വിഷയം പറയുന്നുണ്ട്. (തുഹ്ഫ: 8/309-311).

നാലാമതായി, വിവാഹാനന്തരം സ്ത്രീ മാത്രം വഹിക്കേണ്ടതും ചെയ്യേണ്ടതുമായ പ്രസവം മുലയൂട്ടൽ തുടങ്ങിയ ഭാരങ്ങൾക്കും പ്രയാസങ്ങൾക്കും ഭർത്താവ് എന്ന പുരുഷൻ അവൾക്ക് പ്രതിഫലം നൽകണം എന്ന് ഇസ്ലാം പറയുന്നു. അതിൻ്റെ ഏറ്റവും വ്യക്തമായ തെളിവാണ് മുലയൂട്ടലിന്റെ കാര്യത്തിൽ വിശുദ്ധ ഖുർആൻ പറയുന്നത്. അല്ലാഹു പറയുന്നു: 'ഉമ്മമാര്‍ ശിശുക്കള്‍ക്ക് രണ്ടു പൂര്‍ണ വര്‍ഷം മുലപ്പാല്‍ നല്‍കണം. മുലകുടി പൂര്‍ത്തീകരിക്കണം എന്ന് മെന ഉദ്ദേശിക്കുന്നവര്‍ക്കാണിത്. മുലയൂട്ടുന്നവര്‍ക്കുള്ള ഭക്ഷണവും വസ്ത്രവും ന്യായമായി നല്‍കേണ്ടത് ശിശുവിന്റെ പിതാവാണ്. (അൽ ബഖറ: 233). മുലയൂട്ടുന്നതിന്റെ പേരിൽ ഉമ്മമാർക്ക് ഭക്ഷണം നൽകണം എന്ന് പറയുമ്പോൾ അത് അവൾ നൽകുന്ന മുലപ്പാൽ ഉണ്ടാകുവാൻ അനിവാര്യമായും വേണ്ട അന്നജത്തിന് വേണ്ടിയാണ് എന്ന് കരുതാം. എന്നാൽ ഇവിടെ അല്ലാഹു വസ്ത്രവും നൽകണം എന്നു പറയുമ്പോൾ ശരിക്കും അവനുവേണ്ടി പ്രസവിക്കുകയും മുലയൂട്ടുകയും ചെയ്യുന്നതിനുള്ള കൃത്യമായ കൂലി തന്നെ നൽകണമെന്ന് അല്ലാഹു വ്യക്തമായി പറയുകയാണ്. അഞ്ചാമതായി, ഭർത്താവ് മരണപ്പെട്ട സ്ത്രീക്ക് അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ അനാഥ കുട്ടികളെ സംരക്ഷിക്കേണ്ട ചുമതല ഇസ്ലാം അവളുടെ തലയിൽ വെച്ചു കൊടുക്കുന്നില്ല എന്നതാണ്. ആ ചുമതല ഇസ്ലാം നൽകിയിരിക്കുന്നത് മരിച്ച വ്യക്തിയുടെ പിതാവ്, സഹോദരന്മാർ, സഹോദരന്മാരുടെ മക്കൾ, പിതൃസഹോദരന്മാർ തുടങ്ങിയ മക്കൾ ഇല്ലെങ്കിൽ അയാളുടെ സ്വത്തിന്റെ സൃഷ്ടാവകാശികൾ (അസ്വബാക്കാർ) ആകുന്നവർക്കാണ്. ഇതാണ് നിയമം. പക്ഷേ ഇത്തരം ഒരു സാഹചര്യത്തിൽ താൻ നൊന്തുപ്രസവിച്ച കുഞ്ഞുങ്ങളെ മറ്റൊരാളെ ഏൽപ്പിച്ചു പോകുവാനോ അവരുടെ ഉപജീവത്തിന് മറ്റൊരു കൈ കാത്തിരിക്കുവാനോ നൈസർഗികമായി സ്ത്രീ തയ്യാറാകില്ല. അതിനാൽ അങ്ങനെ മക്കളെ വലിച്ചെറിഞ്ഞുപോകണമെന്ന് ഇസ്ലാം പറയുന്നുമില്ല. സ്നേഹത്തിന്റെയും കാരുണ്യത്തിന്റെയും പേരിൽ അവൾ സ്വന്തം കുട്ടികളുടെ ബാധ്യത ഏറ്റെടുക്കാം എന്നല്ലാതെ അത് അവൾക്ക് ഒരിക്കലും ബാധ്യതയുള്ളതല്ല എന്നു മാത്രം. ഈ ആമുഖങ്ങൾ വെച്ച് ആർക്കും പറയാൻ കഴിയും അവളെ ബഹുമാനിക്കുകയും അവളോട് നീതി ചെയ്യുകയും ചെയ്യുകയാണ് ഇസ്ലാം ചെയ്യുന്നത് എന്ന്.

ഇത്തരം ആമുഖങ്ങളുടെ മേലിൽ സ്ഥാപിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു ആശയം എന്ന നിലക്ക് ചിന്തിക്കുമ്പോൾ ബാധ്യതകളോ സാമ്പത്തിക ഉത്തരവാദിത്വങ്ങളോ ഇല്ലാത്തതിനാൽ ആണ് പുരുഷൻ്റെ സമം വരുമ്പോൾ സ്ത്രീക്ക് പുരുഷൻ്റെ പകുതി മാത്രം കൊടുക്കുന്നത് എന്നത് വ്യക്തമാകും. അതു തന്നെയാണ് അതിൻറെ യുക്തിയും. അതിലേക്കെല്ലാം ഉള്ള സൂചന ഈ വിരോധികൾ ചർവിത ചർവണം ഉപയോഗിക്കുന്ന ആ ആയത്തിന്റെ പൂർണ്ണരൂപത്തിൽ തന്നെയുണ്ട്. അതിൽ അല്ലാഹു പറയുന്നു: 'അല്ലാഹു നിങ്ങള്‍ക്കു കല്‍പനതരികയാണ്: സ്വന്തം മക്കളുടെ കാര്യത്തില്‍ ആണിന്നു രണ്ടു പെണ്ണിന്റെയത്ര വിഹിതമുണ്ട്. രണ്ടിലേറെ പെണ്‍മക്കളാണെങ്കില്‍ വിട്ടേച്ച സ്വത്തിന്റെ മൂന്നില്‍ രണ്ട് അവര്‍ക്കുണ്ട്; കേവലം ഒരു മകളാണെങ്കില്‍ പാതിയും. ഇനി, പരേതന്നു സന്താനമുണ്ടെങ്കില്‍ അയാളുടെ മാതാപിതാക്കളിലോരോ വ്യക്തിക്കും ആറിലൊന്നു കിട്ടും. മരിച്ചയാള്‍ക്കു മക്കളില്ലാതിരിക്കുകയും മാതാപിതാക്കളവകാശികളാവുകയും ചെയ്താല്‍ ഉമ്മാക്ക് മൂന്നിലൊന്നുണ്ടാകും; പരേതന്നു സഹോദരന്മാരോ സഹോദരിമാരോ ഉണ്ടെങ്കില്‍ മാതാവിനു ആറിലൊന്നാണു കിട്ടുക. ഇപ്പറഞ്ഞതൊക്കെ പരേതന്റെ വസ്വിയ്യത്തും കടവും കഴിച്ചാണ്. മാതാപിതാക്കളിലും മക്കളിലും നിന്ന് ആരാണു കൂടുതലുപകാരപ്പെടുകയെന്നു നിങ്ങള്‍ക്കറിയില്ല. അല്ലാഹു നിര്‍ണയിച്ച ഓഹരികളാണിവ. നിശ്ചയം അവന്‍ സൂക്ഷ്മജ്ഞാനിയും യുക്തിമാനുമാകുന്നു'. (അന്നിസാഅ്: 11). ഈ ആയത്ത് സസൂക്ഷ്മം ശ്രദ്ധിക്കുന്ന ഒരാൾക്ക് മനസ്സിലാകും ഈ ആയത്ത് ആശയപരമായി വലം വെക്കുന്നത് സ്ത്രീകളുടെ അനന്തരാവകാശത്തെ തന്നെയാണ്. ആണും പെണ്ണും ഒരേ ശ്രേണിയിൽ വന്നാൽ ആണിൻ്റെ പകുതിയാണ് പെണ്ണിന് ലഭിക്കുന്നത് എന്നു പറയുന്നതിൽ തന്നെ ആ ഒരു ധ്വനിയുണ്ട്. കാരണം അല്ലാഹു പറയുന്നത്, പെണ്ണിന് ആണിൻ്റെ പകുതിയേ ഉള്ളൂ എന്നല്ല, മറിച്ച് ആണിന് അവന് ഒരുപാട് ഉത്തരവാദിത്വങ്ങൾ ചുമതലപ്പെടുത്തപ്പെട്ടിട്ടുള്ളതിനാൽ പെണ്ണിന്റെ ഇരട്ടി ലഭിക്കും എന്ന നിലയിലാണ്. ആ പ്രയോഗത്തിനുള്ളിൽ നിന്നുതന്നെ ഇതിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന തത്വം എന്താണെന്ന് മനസ്സിലാക്കാം.

തുടർന്ന് ആയത്ത് പറയുന്നത് രണ്ടിലേറെ പെണ്ണുങ്ങൾ മക്കളായി ഒരേ ശ്രേണിയിൽ വന്നാൽ അവർക്ക് സ്വത്തിന്റെ മൂന്നിൽ രണ്ടുഭാഗം ലഭിക്കും എന്നാണ്. പിന്നെയും അവളെ തന്നെയാണ് ആയത്ത് പിന്തുടരുന്നത്. തുടർന്ന് പറയുന്നത്, അവൾ ഒരു മകൾ മാത്രമാണ് എങ്കിൽ അവൾക്ക് സ്വത്തിന്റെ പകുതിയും ഉണ്ടായിരിക്കും എന്നാണ്. തുടർന്ന് പറയുന്നത് മാതാപിതാക്കളുടെ അവകാശത്തിൻ്റെ കാര്യമാണ്. മാതാപിതാക്കൾക്ക് അവർ മാതാപിതാക്കൾ ആയതിനാൽ ആറിൽ ഒന്ന് ലഭിക്കും എന്നു ആയത്ത് പറയുന്നു. അവിടെ പിതാവ് ആണായതിനാലോ മാതാവ് പെണ്ണായതിനാലോ വ്യത്യാസമോ വെവ്വേറെ പരിഗണനകളോ ഒന്നുമില്ല എന്നു പറയുന്നുണ്ട് എന്നു നമുക്ക് മനസ്സിലാക്കാം. മൊത്തത്തിൽ ഈ ആയത്തിൽ തന്നെ അനന്തരാവകാശത്തിലെ ഓഹരികളിലെ ഏറ്റ വ്യത്യാസം ലിംഗപരമായതല്ല, മറിച്ച് മരണപ്പെട്ട ആളുമായുള്ള ഒരാളുടെ ബന്ധവും അയാൾക്ക് ഇസ്ലാം ഏൽപ്പിച്ചിട്ടുള്ള ചുമതലകളുടെ ഭാരവും പരിഗണിച്ചുകൊണ്ടാണ് എന്നത് വ്യക്തമാണ്. അതേസമയം, പെണ്ണിന് പുരുഷന്റെ പകുതി സ്വത്തവകാശം എന്നത് പൊതുവായ ഒരു തത്വമൊന്നുമല്ല. രണ്ട് വർഗ്ഗത്തിലെയും അവകാശികൾ ഒരേ ശ്രേണിയിൽ ഉണ്ടാകുമ്പോൾ ഓരോരുത്തരുടെയും ജീവിത ബാധ്യതകളും കടമകളും കടപ്പാടുകളും ആധാരമാക്കി വെച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു നിയമമാണിത്. ഇതു വരുന്നത് ആണും പെണ്ണും ഒരേ ശ്രേണിയിൽ വരുമ്പോൾ മാത്രമാണ് എന്ന് ചുരുക്കം. അതേസമയം പുരുഷൻ വരുന്നത് സ്ത്രീയുടെ താഴെ ശ്രേണിയിലാണ് എങ്കിൽ സ്ത്രീയുടെ അവകാശത്തിന് ആയിരിക്കും കൂടുതൽ ബലവും വലിപ്പവും കൂടുതൽ. ഉദാഹരണമായി, ഒരാൾ മരണപ്പെടുമ്പോൾ ഒരു മകളും ഒരു മകൻ്റെ മകനും മാതാപിതാക്കളുമാണ് ഉള്ളത് എങ്കിൽ ആകെ സ്വത്തിന്റെ പകുതിയും ലഭിക്കുക മകൾ എന്ന സ്ത്രീക്കാണ്. മകൻ്റെ മകൻ ആണായിട്ട് പോലും അവന് ആറിൽ ഒന്ന് മാത്രമേ ലഭിക്കുകയുള്ളൂ. ഇതേ കേസിൽ ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെ സ്ഥാനത്ത് രണ്ടു പെൺകുട്ടികൾ ഉണ്ടെങ്കിൽ അവർക്ക് ആകെ സ്വത്തിന്റെ മൂന്നിൽ രണ്ടു ഭാഗം നൽകേണ്ടിവരും. മാത്രമല്ല, ഇതേ കേസിൽ മാതാപിതാക്കൾക്കുള്ള ആറിൽ ഒന്ന് കൂടി നീക്കം ചെയ്താൽ പിന്നെ സ്വത്തിൽ ഒന്നും ബാക്കി വരികയില്ല. അപ്പോൾ ആണായ പൗത്രന് ഒന്നും ലഭിക്കുകയില്ല.

ഇതെല്ലാം വ്യക്തമാക്കുന്നത് ലിംഗ ഭേതമനുസരിച്ചല്ല അനന്തരാവകാശത്തിൽ ഏറ്റക്കുറവുകൾ വരുന്നത് എന്നാണ്. അത് പരേതനുമായുള്ള ബന്ധവും ബാധ്യതകളും ചുമതലകളും അനുസരിച്ചാണ്. അതിനാൽ മകളെക്കാൾ സാമ്പത്തിക ബാധ്യതകളും ചുമതലകളും ഉള്ള പുത്രന് പുത്രിയെക്കാളേറെ സ്വത്ത് ലഭിക്കുന്നു. അതുപോലെ നേരെ പുത്രിക്ക് പരേതനോട് ബന്ധവും ബാധ്യതകളും ഉള്ളതിനാൽ അവൾ മാത്രം വരുമ്പോൾ അവൾക്ക് കൂടുതൽ സ്വത്ത് ലഭിക്കുന്നു. പുത്രന്മാർ ഉള്ള ഒരു പരേതന്റെ മാതാപിതാക്കൾക്ക് ഒരേ പോലെയാണ് ആറിൽ ഒന്ന് അവകാശം കിട്ടുന്നത്. അപ്പോൾ അവിടെയും വിഷയം ലിംഗഭേദമല്ല, മാതാവ് പിതാവ് എന്ന അടുപ്പമാണ്. ആ അടുപ്പം ആവട്ടെ ഒരു മകനെ അല്ലെങ്കിൽ മകളെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഒരേ അകലത്തിലുള്ളതുമാണ്. അതിനാൽ അവതുല്യവുമാണ്.

ഇതിനുമപ്പുറം ഈ വിഷയത്തിൽ മറ്റു ചില ഉദാഹരണങ്ങൾ ഉണ്ട്. അവയിൽ ഏതാനും ശ്രേണികളിൽ ആണും പെണ്ണും ഉണ്ടെങ്കിൽ പെണ്ണിന് മാത്രമേ അനന്തരാവകാശം കിട്ടൂ. പുരുഷന് ഒന്നും ലഭിക്കുകയില്ല. അവയിൽ ഒരു ഉദാഹരണമാണ്, മരണപ്പെട്ടയാൾക്ക് ഒരു മകളും ഒരു മാതാവിൻ്റെ വഴിക്കുള്ള സഹോദരനും മാത്രമാകുമ്പോൾ ഉണ്ടാവുന്ന സാഹചര്യം. ഇവിടെ ഈ സഹോദരൻ എന്ന ആണിന് ഒന്നും ലഭിക്കുകയില്ല. മറ്റൊരു ഉദാഹരണമാണ്, മരിച്ചയാൾക്ക് ഒരു മകളും ഒരു സഹോദരിയും ഒരു പിതാവിൻ്റെ വഴിക്കുള്ള സഹോദരനും മാത്രമുള്ള സാഹചര്യം. ഇതിൽ മകൾക്ക് പകുതിയും സഹോദരിക്ക് ബാക്കിയുള്ളത് മുഴുവനും ലഭിക്കുമ്പോൾ സഹോദരന് ഒന്നും ലഭിക്കുന്നില്ല. ഇതെല്ലാം ആണും പെണ്ണും ഉണ്ട് എന്നിരിക്കെ ആണിന് ലഭിക്കാതെ പെണ്ണിനു മാത്രം ലഭിക്കുന്ന സാഹചര്യങ്ങളാണ്. ഇപ്രകാരം തന്നെ ആണിനും പെണ്ണിനും ഒരേ അളവിൽ അനന്തരാവകാശം ലഭിക്കുന്ന സാഹചര്യങ്ങളും ഇസ്ലാമിക ദായ ക്രമത്തിൽ ഉണ്ട്. ഉദാഹരണമായി മരണപ്പെട്ട ഒരാൾക്ക് ഭർത്താവും സഹോദരിയും പിതൃവഴിക്കുള്ള മറ്റൊരു സഹോദരിയും മാത്രം ഉണ്ടാകുന്ന സാഹചര്യം. അവിടെ ഭർത്താവിന് പകുതി ലഭിക്കുമ്പോൾ സഹോദരിക്കും സഹോദരനും ഒരേ പോലെയാണ് ലഭിക്കുക. (ഔൽ ചെയ്യപ്പെടുന്ന മസ്അലകളിൽ പെട്ട ഒന്നാണ് ഇത്). ഏതു സാഹചര്യത്തിലും പെണ്ണായി പിറന്നുവെങ്കിൽ അവൾക്ക് ആണിൻ്റെ പകുതി മാത്രമേ സ്വത്തവകാശം ലഭിക്കൂ എന്ന് ഇസ്ലാം പറയുന്നില്ല. അത് ഇസ്ലാമിൻ്റെ വിരോധികൾ ഇസ്ലാമിനുമേൽ കെട്ടിച്ചമച്ച് ഉണ്ടാക്കുന്ന കള്ളത്തരങ്ങൾ മാത്രമാണ് എന്ന് ചുരുക്കം. ഇവിടെ ഇസ്ലാമിനോടുള്ള അന്ധമായ വിരോധം മാത്രമാണ് ഉള്ളത്. ഇസ്ലാം അതിവേഗം വളരുകയും എല്ലാ ചോദ്യങ്ങൾക്കും കൃത്യമായ ഉത്തരം പറയുകയും ചെയ്യുന്നതിനാൽ മുളപൊട്ടുന്ന അസൂയയാണ് ഇതിൻ്റെയെല്ലാം അടിസ്ഥാന കാരണം. അല്ലെങ്കിൽ മറ്റു മതവിശ്വാസങ്ങളിൽ ഒക്കെ തന്നെയും ഇപ്രകാരത്തിലുള്ള ഏറ്റ വ്യത്യാസങ്ങൾ കാണാൻ കഴിയും. പക്ഷേ അതൊന്നും ആരും പ്രശ്നമായി ഉന്നയിക്കുന്നില്ല. ഉദാഹരണമായി ബൈബിള്‍ പഴയനിയമപ്രകാരം പുത്രന്മാരുണ്ടെങ്കില്‍ അവര്‍ക്കു മാത്രമാണ് അനന്തര സ്വത്തില്‍ അവകാശമുള്ളത്. മരിച്ചയാളുടെ സ്വത്തുക്കള്‍ മക്കള്‍ക്കാണ് ഭാഗിച്ചുകൊടുക്കപ്പെടുന്നതെന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്ന വചനങ്ങള്‍ കാണാനാവും (ആവര്‍ത്തനം 21:15-17). പുത്രന്മാരില്ലെങ്കില്‍ പുത്രിമാര്‍ക്ക് അവകാശം നല്‍കണമെന്ന് നിര്‍ദേശമുണ്ട്. ”പുത്രനില്ലാതെ മരിക്കുന്നയാളുടെ പിന്തുടര്‍ച്ചാവകാശം പുത്രിക്കു ലഭിക്കുമാറാകണം' (സംഖ്യാപുസ്തകം 27:8). വിധവയ്ക്കുപോലും ഭര്‍ത്താവിന്റെ സ്വത്തില്‍ അവകാശമുണ്ടായിരുന്നില്ല (റവ. എ.സി. ക്ലെയ്റ്റണ്‍: ബൈബിള്‍ നിഘണ്ടു, പുറം 113). ബൈബിള്‍ പുതിയ നിയമത്തിലാകട്ടെ ദായക്രമത്തെക്കുറിച്ച് പുതിയ നിയമങ്ങളൊന്നുംതന്നെ കാണാന്‍ കഴിയുന്നില്ല. ക്രൈസ്തവസഭ പൊതുവെ ഇക്കാര്യത്തില്‍ പഴയ നിയമത്തിലെ കല്‍പനകള്‍ അനുസരിക്കുകയായിരുന്നു ചെയ്തിരുന്നത്. മറ്റു മതങ്ങളെ കുറ്റപ്പെടുത്തുകയല്ല. മറിച്ച്, എല്ലാ മതങ്ങളിലും അങ്ങനെയൊക്കെയുണ്ട് എന്നു പറയുകയാണ്. അവർക്കൊന്നും അതിനെക്കുറിച്ചുള്ള ചോദ്യങ്ങൾക്ക് ഉത്തരമില്ല. എന്നാൽ ഇസ്ലാമിന് ആരെയും ബോധ്യപ്പെടുത്താൻ കഴിയുന്ന ഉത്തരമുണ്ട്. കാരണം, ഇസ്ലാമിൻ്റെ നിയമങ്ങൾ അമാനുഷികമാണ്.