TH Darimi

അവൻ്റെ അറ്റമില്ലാത്ത അനുരാഗം

ടി എച്ച് ദാരിമി
ഇഅ്ജാസ്







ഭൂമിയെയും മനുഷ്യനെയും സൃഷ്ടാവ് പരസ്പരം ചേർത്ത് ഇണക്കിത്തുടങ്ങുന്നത് രണ്ടിലെയും മൂലകങ്ങളെ ഇണക്കിക്കൊണ്ടായിരിക്കും. പ്രപഞ്ചത്തിൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നത് പഞ്ചഭൂതങ്ങളാണ് എന്ന് പറയാറുണ്ട്. വായു, വെള്ളം, തീ, മണ്ണ്, പ്രകാശം(ആകാശം) എന്നിവയാണ് പഞ്ചഭൂതങ്ങൾ. ഇവ മനുഷ്യൻ്റെ ശരീരത്തിലും ഉണ്ട് എന്നതാണ് കൗതുകം. നമ്മുടെ ശരീരത്തിന്റെ സജീവത നിലനിർത്തുന്ന ഓക്സിജനാണ് വായു. വായുവിന്റെ അളവ് കൃത്യമാകുമ്പോഴാണ് നമ്മുടെ ആരോഗ്യം കൃത്യതയോടെ നിലനിൽക്കുന്നത്. മാത്രമല്ല, വായുവാണ് മനുഷ്യനെ ചലിപ്പിക്കുന്നതും അവന്റെ ശരീരത്തിന്റെ പ്രവർത്തനത്തിനുള്ള ഊർജ്ജം പോലെ പ്രവർത്തിക്കുന്നതും. വായുവിന്റെ ബലത്തിലാണ് മനുഷ്യൻ ഭാരങ്ങൾ ചുമക്കുന്നതും സമാനമായ പ്രവർത്തികൾ ചെയ്യുന്നതും. രണ്ടാമത്തേതായ വെള്ളം നമ്മുടെ ശരീരത്തിന്റെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട ഘടകമാണ്. ശരീര ഭാരത്തിന്റെ പകുതിയിലധികവും രക്തങ്ങളും സ്രവങ്ങളും എല്ലാം അടങ്ങുന്ന ജലാംശമാണ്. ശരീരത്തിലെ ആന്തരിക അവയവങ്ങളുടെ മുഴുവൻ നിലനിൽപ്പ് തന്നെ അതിനെ വകഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ജലാംശത്തിന്റെ സ്വാധീനത്തിലാണ് എന്നത് ഒരു സത്യമാണ്. ശരീരത്തിലെ ജലാംശം കുറയുന്നത് ഒരുപാട് തരം രോഗങ്ങളുടെ കാരണമാണ് എന്നു തെളിയിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. മൂന്നാമത്തേത് അഗ്നിയാണ്. അത് ഒന്നാമതായി നമ്മുടെ ശരീരത്തിന് താപനില ഉറപ്പുവരുത്തുന്നു. നമ്മുടെ ശരീരം ഒരു പ്രത്യേക താപനില നിലനിർത്തുന്നത് കൊണ്ടാണ് അതിനുള്ളിലുള്ള സ്രവങ്ങൾ കേടുവരാത്തതും മാംസങ്ങൾ അഴുകാത്തതും. ജീവൻ നഷ്ടപ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞാൽ ഉടനെ ശരീരം തണുത്തുറഞ്ഞു പോകുന്നതും അധികം വൈകാതെ ശരീരം അഴുകുന്നതും ആ താപനില ഇല്ലാത്തതു കാരണത്താലാണ്. അഗ്നി എന്ന ഈ മൂലകമാണ് നമ്മുടെ ശരീരത്തിലെ ദഹനപ്രക്രിയയ്ക്ക് സഹായകമാകുന്നത്. ദഹനം എന്നു പറഞ്ഞാൽ തന്നെ കത്തിക്കൽ എന്നാണ് അർത്ഥം. നമ്മുടെ ശരീരം സ്വീകരിക്കുന്ന ആഹാരങ്ങളെ ദഹിപ്പിച്ച് ഊർജ്ജമാക്കി മാറ്റുന്ന പ്രക്രിയ നടക്കുന്നത് ശരീരത്തിൽ അഗ്നിയുടെ സ്വാധീനം ഉണ്ടായതുകൊണ്ടാണ്.



നാലാമത്തേത് ഭൂമിയാണ്. മണ്ണ് എന്നാണ് ഇതിൻ്റെ വിവക്ഷ. നമ്മുടെ ശരീരത്തെ പ്രത്യേക ആകൃതിയിൽ നിലനിർത്തുന്നത് ശരീരത്തിലെ എല്ലുകളും പല്ലുകളും തുടങ്ങി ബലമുള്ള ഘടകങ്ങളാണ്. അവ ഓരോന്നും ഈ മൂലകത്തെയാണ് പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്നത്. അതില്ലാതെ വന്നാൽ ശരീരത്തിലെ മാംസപേശികൾക്ക് മാത്രം ആരോഗ്യത്തെ സംഭരിച്ചുവെക്കാനോ ഉപയോഗിക്കുവാനോ കഴിയാതെ വരും. പഞ്ചഭൂതങ്ങളിൽ അഞ്ചാമത്തെതായ ആകാശമാകട്ടെ മനുഷ്യന്റെ മനസ്സ്, ബുദ്ധി തുടങ്ങിയവയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതാണ് അതുകൊണ്ടുതന്നെ അവ അനന്തമാണ്. ഓരോ ഭൂതത്തെയും പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്ന അവയവങ്ങൾ കൂടി ഉണ്ട് എന്നാണ് ചില ആത്മീയ ശാസ്ത്രങ്ങൾ പറയുന്നത്. കാത് ആകാശത്തിന്റെ പ്രതിരൂപമാകുന്നു. കാരണം ആകാശം പ്രപഞ്ച ശബ്ദങ്ങളുടെ മാധ്യമം ആകുന്നു. പ്രപഞ്ചത്തിലെ തരംഗങ്ങളെ ശരീരത്തിൽ സന്നിവേശിപ്പിക്കാൻ കാതു കൂടാതെ പറ്റില്ല. തൊലി വായുവിന്റെ പ്രതിരൂപമാകുന്നു. മന്ദമാരുതന്റെ സ്പർശം അറിയാൻ തൊലി തന്നെ വേണമല്ലോ. അന്തരീക്ഷത്തിലെ ചൂടും തണുപ്പും അറിയാനുള്ള മാധ്യമം തൊലിയാണ്. അന്തരീക്ഷവുമായി ശരീരം സംവദിക്കുന്നത് തൊലിയിലൂടെയാണ്. കണ്ണ് അഗ്നിയുടെ പ്രതിരൂപമാകുന്നു. കണ്ണിലൂടെ മാത്രമേ പ്രകാശത്തെ കാണാനാവൂ. കണ്ണിലൂടെ നമ്മുടെ ഉള്ളിലുള്ള പ്രകാശത്തെ നമുക്ക് മറ്റുള്ളവരിലേക്ക് പല രീതിയിൽ പ്രതിഫലിപ്പിക്കാനും സാദ്ധ്യമാകുന്നു. നാക്ക് ജലത്തിന്റെ പ്രതിരൂപമാണ്. ഉമിനീരില്ലാതെ നമുക്ക് രുചിച്ചു നോക്കാൻ പറ്റില്ല. മൂക്ക് ഭൂമി യുടെ പ്രതിരൂപമാകുന്നു. ഭൂമിയെ അഥവാ മണ്ണിനെ മണത്തു നമുക്ക് അറിയാൻ പറ്റുന്നു. മണ്ണിലെ പ്രതലത്തെ മൂക്കിന്റെ കിടപ്പിനെയും രൂപത്തെയും വളരെ അർത്ഥവത്തായ രീതിയിൽ താരതമ്യം ചെയ്യാം. വാസന നമ്മിൽ ചിന്തകൾ ഉദ്ദീപിപ്പിക്കുന്ന പോലെ താമസിക്കുന്ന ഭൂമിയും നമ്മിൽ പല മാറ്റങ്ങളും ഉണ്ടാക്കുന്നു.



മനുഷ്യൻ്റെ മറ്റൊരു ജൈവികമായ സവിശേഷതയാണ് നിരന്തരമായ ചലനവും മാറ്റവും. കുറേ സമയം ഒരേപോലെ ഇരിക്കുവാനോ നിൽക്കുവാനോ അവനു കഴിയില്ല. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ ചെറുതായെങ്കിലും ഇളകുവാനോ നടക്കുവാനോ അവൻ ശ്രമിക്കും. അവനെ വലയം ചെയ്ത് നിൽക്കുന്ന അന്തരീക്ഷത്തോടുള്ള ബന്ധവും അങ്ങനെ തന്നെയാണ്. കുറച്ചുനേരം തണുപ്പിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ ഒന്ന് ചൂടാവണം എന്നവന് തോന്നും. ചൂടിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ ഒരല്പം തണുക്കണമെന്നും. വെറുമൊരു ശീലം, സ്വഭാവം എന്നൊന്നും വിളിക്കാവുന്ന കാര്യമല്ല ഇതൊന്നും. ഒരേ ഇരുപ്പിൽ ഇരിക്കുകയോ ഒരേ അവസ്ഥയിൽ നീണ്ടകാലം തുടരുകയോ ചെയ്താൽ അവൻ്റെ ശരീരത്തിന് രോഗം വരുന്നത് അതുകൊണ്ടാണ്. വെറും തണുപ്പിൽ ഇരിക്കുന്നവരെ വാതരോഗം പിടികൂടും. വെറും ചൂടിൽ ഇരിക്കുന്നവർക്ക് ആരോഗ്യക്ഷയം സംഭവിക്കുന്നു. ഈ ചൂടും തണുപ്പും അന്തരീക്ഷവുമെല്ലാം മനുഷ്യൻ്റെ സ്വഭാവത്തെയും മനോനിലയെയും ബാധിക്കുന്നുണ്ട് എന്നതാണ് സത്യം. ചൂടും തണുപ്പുമെല്ലാം വെറും ബാഹ്യമായ തൊലിപ്പുറത്തെ വിഷയങ്ങളും പ്രശ്നങ്ങളും അല്ല. മറിച്ച്, അവക്കെല്ലാം മനസ്സുമായും ബുദ്ധിയുമായുമെല്ലാം മുറിച്ചുമാറ്റാൻ ആവാത്ത ബന്ധമുണ്ട്. മനുഷ്യൻ്റെ സ്വഭാവം, പ്രകൃതം തുടങ്ങിയവയിൽ അവൻ ജീവിക്കുന്ന കാലാവസ്ഥയുടെ സ്വാധീനമുണ്ട് എന്നാണ്. വരണ്ട മരുഭൂമികളിൽ താമസിക്കുന്ന ജനങ്ങൾ പൊതുവേ പരുക്കൻ സ്വാഭാവികളായിരിക്കും. തിങ്ങിയ നഗരപ്രദേശങ്ങളിൽ താമസിക്കുന്നവർ കൂടുതൽ സ്വാർത്ഥരായിരിക്കും. മിത ശീതോഷ്ണ മേഖലകളിലൊന്നിൽ, തെല്ല് വിശാലമായ, നന്നായി കാറ്റും വെളിച്ചവും എല്ലാം ലഭിക്കുന്ന ഒരിടത്ത് താമസിക്കുന്നവർ അൽപ്പം മാനസിക വിശാലത ഉള്ളവരായിരിക്കും. അപവാദങ്ങൾ ഉണ്ടാകാമെങ്കിലും പൊതുവേ കാണപ്പെടുന്ന പ്രകൃതങ്ങളാണ് ഇവയെല്ലാം. ഇത് വിവിധ കാലാവസ്ഥകളെ പ്രദാനം ചെയ്യുന്ന ഋതുക്കളുടെ സ്വാധീനത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്.



ശാസ്ത്രത്തിൻ്റെ വിശദീകരണമനുസരിച്ച് ഭൂമിയുടെ ഭ്രമണാക്ഷത്തിന് ഭ്രമണതലവുമായുള്ള 23.5° ചരിവാണ്‌ ഋതുഭേദങ്ങൾക്കുള്ള പ്രധാന കാരണം. ഉഷ്ണകാലത്തും ശൈത്യകാലത്തും സൂര്യരശ്മികൾ ഭൂമിയുടെ ഒരു അർദ്ധഗോളത്തിൽ നേരെ പതിക്കുമ്പോൾ മറ്റേ അർദ്ധഗോളത്തിൽ ചരിഞ്ഞാണ്‌ പതിക്കുന്നത്. ഭൂമിയുടെ സാങ്കൽപ്പിക അച്ചുതണ്ടാവട്ടെ എല്ലായ്പ്പോഴും ഒരേ ദിശയിൽത്തന്നെ ചൂണ്ടി നിൽക്കുകയായിരിക്കും. ഡിസംബറിൽ ഉത്തരധ്രുവം പുറത്തേക്കും ദക്ഷിണധ്രുവം അകത്തേക്കുമായിട്ടാണ് ചരിവ് വരിക. എന്നാൽ ജൂണിൽ നേരെ തിരിച്ചാണ് അതുണ്ടാവുക. മാർച്ചിലും സെപ്റ്റംബറിലും ധ്രുവങ്ങൾ സൂര്യനിൽനിന്നും തുല്യ അകലത്തിലാകത്തക്ക വിധം സമാന്തരമായാണ് ഭൂമിയുടെ നില ഉണ്ടാവുക. ഇതിനെ തുടർന്ന് വസന്തം (Spring), ഗ്രീഷ്മം (Summer), ശരദ് (Autumn),
ശിശിരം (Winter) എന്നിങ്ങനെ പ്രധാന നാലു കാല അനുഭവങ്ങൾ ഉണ്ടാകുന്നു.



ഇവിടെ ഏറ്റവും ചിന്തനീയമായിട്ടുള്ളത് ഭൂമിക്ക് മാത്രമാണ് ഇത്തരത്തിലുള്ള ഒരു ചെരിവ് ഉള്ളത് എന്നതാണ്. ബുധന്റെ അക്ഷം പരിക്രമണ അക്ഷത്തിന് സമാന്തരമാണ്. അതായത് ചരിവേ ഇല്ല. ശുക്രന്റെ ചരിവ് -2 ഡിഗ്രിയാണ്. വ്യാഴത്തിന്റേത് 3 ഡിഗ്രിയാണ്. അതിനാൽ അവിടെയൊന്നും ഋതുക്കൾ അനുഭവപ്പെടുകയേ ഇല്ല. എല്ലാ ദിവസവും ഒരുപോലെയായിരിക്കും. ഒരു വർഷം പൂർത്തിയായോ എന്നറിയാൻ പോലും അവിടങ്ങളിൽ ഒന്നും നക്ഷത്രം നോക്കുകല്ലാതെ യാതൊരു വഴിയുമില്ല വഴിയുമില്ല. ഭൂമിയും അങ്ങനെ ആയിരുന്നെങ്കിലോ? മാറിമാറി വരുന്ന വസന്തവും ഗ്രീഷ്മവും വർഷവും ശരത്തും ഹേമന്തവും ശിശിരവുമില്ല. ഭൂമിയുടെ ഒരു ഭാഗത്ത് എന്നും മഞ്ഞു വീഴും. മറ്റൊരു ഭാഗത്ത് എന്നും കടുത്ത വേനൽ തന്നെ. സസ്യങ്ങൾക്ക് വളരാൻ പറ്റിയ മിതശീതോഷ്ണ മേഖലയും കാണും. പക്ഷേ, സസ്യങ്ങൾ തളിർക്കുകയും പൂക്കുകയും ചെയ്യുന്ന വസന്തവും ഫലം തരുന്ന ഗ്രീഷ്മവും വേറെവേറെ കാണില്ല. പ്രകൃതിക്ക് താളമേ ഇല്ല. ജീവികൾക്ക് ഒന്നിനുവേണ്ടിയും മുൻകൂട്ടി ഒരുക്കം നടത്തേണ്ട. മഴക്കാലത്തിനു മുമ്പ് ഭക്ഷണം ശേഖരിക്കേണ്ട, കൊടും തണുപ്പിനു മുമ്പു ദേശാടനത്തിന് ഇറങ്ങിത്തിരിക്കേണ്ട. പ്രകൃതിയുടെ വെല്ലുവിളികൾ ഒന്നുമില്ല. തലച്ചോറിന്റെ പ്രവർത്തനം മിനിമം മതി. ഫലമോ, മനുഷ്യനെപ്പോലെ ബുദ്ധിയുള്ള ഒരു ജീവി ഇത്തരം ഒരു സാഹചര്യത്തിൽ വികസിച്ചു വരില്ല. (പ്രൊഫ.കെ.പാപ്പൂട്ടി / 2023 മാർച്ച് ലക്കം ശാസ്ത്രഗതിയിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ലേഖനം / https://luca.co.in). ഈ ചെരിവിന്റെയും ഇതിനാൽ ഉണ്ടായിത്തീരുന്ന ഋതുക്കളുടെയും ഏറ്റവും വലിയ പ്രയോജനങ്ങളിൽ ഒന്നാണ് കാലഗണന. കാലം എന്നത് പ്രപഞ്ചത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ സത്യമാണ്. ആ സത്യത്തെ വലം വെച്ചുകൊണ്ടാണ് എല്ലാ ആദർശങ്ങളും സ്ഥാപിക്കപ്പെടുകയും മുന്നോട്ടുപോവുകയും ചെയ്യുക. അതിനാൽ കാലഗണന അസാധ്യമാകുന്ന ഒരു സാഹചര്യം മനുഷ്യന് അചിന്തനീയമാണ്. സൃഷ്ടാവായ അല്ലാഹു അവൻ്റെ മഹാകാരുണ്യം കൊണ്ട് അതിനുള്ള വഴി കൂടി മനുഷ്യനു മുമ്പിൽ ഇവിടെ ഒരുക്കി വെച്ചിരിക്കുകയാണ് ഈ ചെരിവ് വഴി. അല്ലാഹു പറയുന്നു: 'സൂര്യനെ ജ്വലിക്കുന്ന വെളിച്ചവും ചന്ദ്രനെ പ്രഭയുമാക്കിയത് അവനാണ്. വര്‍ഷങ്ങളുടെ എണ്ണവും കണക്കും നിങ്ങള്‍ക്കു ഗ്രഹിക്കാനായി അതിനവന്‍ വിവിധ സഞ്ചാര പഥങ്ങള്‍ അവൻ നിര്‍ണയിച്ചു. ന്യായമായ ആവശ്യാര്‍ത്ഥം മാത്രമേ അല്ലാഹു അവ സൃഷ്ടിച്ചിട്ടുള്ളൂ. വസ്തുതകള്‍ ഗ്രഹിക്കുന്നവര്‍ക്കായി അവന്‍ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങള്‍ പ്രതിപാദിക്കുന്നു. രാപ്പകലുകള്‍ മാറി വരുന്നതിലും ഭുവന-വാനങ്ങളില്‍ അല്ലാഹു സൃഷ്ടിച്ചിട്ടുള്ളവയിലും സൂക്ഷ്മാലുക്കളായ ജനങ്ങള്‍ക്കു ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളുണ്ട്' (യൂനുസ്: 5)
വായനകൾ: (ഇ ടി മുഹമ്മദ് ബാഖവി / പ്രപഞ്ചവും മനുഷ്യനും / മിഡ്ഹിൽ ബുക്സ്), (കെ വേണുഗോപാലൻ /https://e-naaraayam.blogspot.com)
O